De “laagste” van de aantal klinkende Belgische biernamen, gemaakt door Belgische monniken in het Westmalle-klooster tussen het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw (ze brouwden een sterkere versie van wat ze in de abdij dronken, vandaar “dubbel”, of “double”, en de rest is geschiedenis). De dubbel in Belgische stijl varieert van bruin tot zeer donker van kleur. Ze hebben een moutige zoetheid en kunnen aroma’s en smaken van cacao en karamel hebben. De hopbitterheid is medium-laag tot medium. Door gist gegenereerde fruitige esters (vooral banaan) kunnen duidelijk aanwezig zijn. Vaak geconditioneerd op fles, kan een lichte gistwaas en -smaak duidelijk zijn. Deze stijl is nog steeds niet zo groot in intensiteit dat het de Quadrupel in Belgische stijl overtreft die vaak als zijn broer of zus wordt beschouwd.